Kościół św. Wojciecha w Szczawnicy

Obecna świątynia powstała w latach 1882–1892, a jej projektantem był znany architekt Stanisław Eljasz-Radzikowski. Prace budowlane nadzorował ks. Jan Oleksik, który pełnił funkcję proboszcza w okresie 1889–1893. Ta neogotycka, murowana budowla zyskała uznanie dzięki użyciu kamienia pienińskiego oraz cegły. Kościół charakteryzuje się obszerną nawą, a także krótkim, zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Z przodu do nawy przylega wieża, a po bokach znajdują się dwie kaplice przypominające ramiona transeptu. Warto wspomnieć, że polichromię figuralną w kościele wykonał Karol Polityński w 1923 roku.

Wnętrze kościoła zachwyca neogotyckim wyposażeniem, które pochodzi zarówno z końca XIX wieku, jak i z początku XX wieku. Główny ołtarz oraz kamienna chrzcielnica zostały zrealizowane w latach 1892–1894 przez Kazimierza Chodzińskiego. Cztery boczne ołtarze w formie tryptyków oraz ambonę stworzył snycerz Władysław Łuczkiewicz w latach 1894–1900. Dodatkowo, organy 18-głosowe konstruował w 1895 roku Tomasz Fall, organmistrz z Szczyrzyca.

Świątynia jest również wyposażona w dwa dzwony: pierwszy z nich to Józef, odlany w 1860 roku w Sheffield w Wielkiej Brytanii, który przeniesiono z wieży poprzedniej świątyni; drugi dzwon nosi imię Wojciech i został wykonany w 1948 roku w Odlewni Dzwonów Karola Schwabe w Białej.

Na poddaszu kościoła ma swoje schronienie bardzo rzadki gatunek nietoperza – podkowiec mały, co dodatkowo podkreśla ekologiczne znaczenie tego miejsca.