Dworek Gościnny, znany także jako Dwór Gościnny, Kursalon, Kurhaus lub Gościnna Gospoda, to wyjątkowy obiekt teatralno-hotelowy, który mieści się w malowniczej Szczawnicy.
Struktura ta znajduje się w Parku Górnym pod numerem 7, co czyni ją łatwo dostępną dla turystów oraz mieszkańców.
Historia
W XIX wieku rozpoczęła się historia tego wyjątkowego miejsca. W 1875 roku, Józef Szalay rozpoczął budowę, kładąc fundamenty pod to, co później stało się znane jako „Pieniński Salon”. Powstanie górnej części budowli zainaugurowała w 1882 roku krakowska Akademia Umiejętności. Uroczyste otwarcie odbyło się w 1884 roku. Budynek zaprojektowany został z drewna modrzewiowego, pokryty gontem, ozdobiony licznymi galeryjkami, gankami, lukarnami i wieżyczkami.
Wewnątrz mieściła się ogromna sala balowa przeznaczona dla 500 osób, sala widowiskowa, salę fortepianową, czytelnię, salę bilardową, salon fryzjerski oraz dwa sklepy. Zgodnie z dawnymi relacjami, na werandzie z podcieniami był miejsce, gdzie „ponad stu gości mogło naraz pić kawę na otwartym powietrzu”. W XIX wieku oraz na początku XX wieku Dworek zyskał status centrum życia kulturalno-rozrywkowego Szczawnicy, przeżywając okres swojej największej świetności.
W Dworku odbywały się występy takich wybitnych artystów jak Helena Modrzejewska, Mieczysław Frenkiel, Aleksander Zelwerowicz, Ludwik Solski, Juliusz Osterwa i Stefan Jaracz. W foyer organizowane były odczyty oraz spotkania autorskie z udziałem takich pisarzy jak Maria Konopnicka, Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus oraz Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Uznawany jest za miejsce, w którym powstał wiersz Adama Asnyka pod tytułem „Och gdybym był młodszy kochanie”. W dworku od samego początku miało swoją siedzibę studio fotograficzne Awita Szuberta, które zlikwidowano w 1928 roku.
W 1909 roku obecnym właścicielem Dworku został Adam Stadnicki. Niestety, II wojna światowa zakończyła czas jego świetności. W 1948 roku władze PRL upaństwowiły Uzdrowisko, w tym również Dworek Gościnny. W latach 1959–1962 w Dworku ulokowano pierwsze zbiory Muzeum Pienińskiego. Tragiczny incydent miał miejsce 20 października 1962 roku, kiedy to w budynku wybuchł pożar, który zniszczył drewnianą konstrukcję, pozostawiając jedynie murowane fundamenty.
Perspektywa odbudowy dworku pojawiła się w 2005 roku, kiedy to rodzina Mańkowskich, spadkobierców Adama hrabiego Stadnickiego, odzyskała dawny majątek uzdrowiska. Proces odbudowy Dworku Gościnnego rozpoczął się w 2008 roku. W trakcie tej inwestycji odtworzono bryłę budynku, zwiększając jej kubaturę o 1/3 w porównaniu do pierwotnej, a także zachowano regionalne elementy rzeźbione w drewnie i malowane ornamenty. Zrekonstruowany Dworek oddano do użytku w 2011 roku.
Obecnie Dworek Gościnny stanowi wielofunkcjonalne centrum kulturalno-biznesowe, które umożliwia organizację różnorodnych wydarzeń kulturalnych, biznesowych oraz prywatnych. Wnętrze zostało wyposażone w nowoczesne systemy multimedialne, oświetleniowe oraz dźwiękowe, co czyni to miejsce jeszcze bardziej atrakcyjnym dla odwiedzających.
Przypisy
- Barbara Węglarz, Awit Szubert: szczawnickie atelier, Szczawnica 2010 r., s. 17.
- a b c d e Zachwieja Stanisław: Dworek Gościnny. Homely Court. Kursalon, w: „Polski region. Pieniny”, nr 01, lato 2012 r., ISBN 978-83-935519-0-3, s. 34-39.
Pozostałe obiekty w kategorii "Wille i dwory":
Willa „Alma” w Szczawnicy | Willa „Danusia” w Szczawnicy | Willa „Holenderka” w Szczawnicy | Willa „Pod Bogarodzicą” w Szczawnicy | Willa „Szwajcarka Górna” w Szczawnicy | Dwór Szalayów w Szczawnicy | Wille „Szalay” w Szczawnicy | Willa „Marta” w Szczawnicy | Sanatorium Świerki w Szczawnicy | Willa „Limba” w Szczawnicy | Wille „Palma” w Szczawnicy | Willa Wanda w Szczawnicy | Willa „Stara Kancelaria” w Szczawnicy | Willa „Pod Modrzewiami” w Szczawnicy | Willa „Pałac” w Szczawnicy | Willa „Nad Zdrojami” w SzczawnicyOceń: Dworek Gościnny w Szczawnicy